Grüezi!

Lieve allemaal,

Oke, ondanks mijn redelijk grote afkeer tegen blogs (ik ben zelf vaak te lui om ze te lezen) heb ik toch besloten een blog te gaan bijhouden. Ik merk hier dat het toch wel heel leuk is om iedereen in Nederland op de hoogte te houden en met whatsapp en telefoon is dat toch vrij moeilijk. Voel je vrij het niet te lezen, als iemand dat begrijpt ben ik dat wel!

Na een paar gezellige dagen met mijn vader in Munchen en Zurich werd ik uiteindelijk (met flinke buikpijn van de zenuwen) afgezet bij de Meierwiesenstrasse 62, mijn nieuwe crib voor de komende 5 maanden. Het bleek een enorm gebouw met 170 kamers te zijn, waar enkel erasmus-studenten in wonen. In de hal stonden een aantal studenten te wachten tot ze een sleutel konden krijgen. De huis-vertegenwoordiger (ook een student) die de sleutels zou uitdelen was er al, maar in Zwitserland is 12.00 toch echt 12.00, dus hij peinsde er niet over al te beginnen (typisch Zwitserse punktlichheid). Uiteraard was ik de enige die haar vader bij zich had (en ongeveer 100 dozen in de achterbak van de Renault). De rest had bescheiden vliegkoffers.. Maar ach, het verschil moet er zijn! Gelukkig was iedereen heel aardig en hebben we leuk gepraat in de hal.

Na het inrichten van mijn kamer heb ik afscheid genomen van m'n vader en ben ik eigenlijk direct in het erasmus-leven gevallen. Het is echt ontzettend relaxed, iedereen is heel open. Het is bijna moeilijk om tijd voor jezelf vrij te maken, steeds is er wel iemand om mee te kletsen of mee op pad te gaan. Op mijn eerste avond ben ik bij toeval al direct de stad in gegaan met een Nederlander, Amerikaan, wat Scandinaviers (die zijn hier echt veeeeel) en twee jongens uit Turkije. We hadden allemaal geen idee waar we moesten zijn, waardoor we uiteindelijk bij de meest shabby tent van Zurich terecht zijn gekomen. Maar uiteraard betaal je zelfs daar nog 6 CHF (5 euro) voor een biertje.

De volgende dag ben ik met Amy (meisje die ook uit Nijmegen naar Zurich is gekomen) de stad in gegaan. Lekker koffie gedronken en plannen gemaakt voor een tripje naar de Alpen komend weekend (kan allemaal hier, alleen het kost je een maandsalaris). In de tram terug naar huis kreeg ik een smsje van de Nederlandse jongen uit mijn huis of ik hem en twee jongens uit Italie en Ierland wilde joinen voor het avondeten. En zo zit je ineens aan tafel bij een Italiaan thuis die echt de lekkerste pasta ooit voor je bereid en je niks laat opruimen of betalen. That's eramus I guess, echt fantastisch.

Vandaag mijn eerste dag op de uni gehad. Ik moest er om 09.15 zijn voor een niveau-test Duits, maar uiteraard had Anne zich op haar eerste dag flink verslapen, dus ik was een uur te laat. Daar houden Zwitsers niet zo van, dus ik zat flink in de stress. Helaas is het enige vervoersmiddel hier de tram (fietsen kan niet met al de steile straten) dus ik was overgeleverd aan de plotseling errrug slome tram. Gelukkig kon er bij aankomst wat geregeld worden (tenminste, dat kon ik uit het Zwitsers-Duitse gesprek wijs worden), dus ik mag nog deelnemen. Morgen is mijn eerste Duitse les, dus ben benieuwd!

Zwitserland in een paar woorden:
- ongelofelijk duur, ik sta iedere keer weer versteld van wat ze hier vragen voor spullen/eten/alles. Klein voorbeeldje; pakje kaarten is 6,90 CHF = 5,50 euro, kleine zwarte koffie bij Starbucks is 8 CHF oftewel 6,50 euro... Dat maakt mij als zuinige Nederlander werkelijk gek. Gelukkig heb ik een stash aan eten/make-up/wasmiddel e.d. meegenomen uit Nederland
- mega-hoge salarissen. Ik heb mezelf opgeven om de keuken hier schoon te maken, dan verdien ik 30 CHF per uur = 27 euro!!
- ontzettend mooi en schoon. Werkelijk alles is hier schoon, opgeruimd, netjes, op tijd. De trams rijden stipt iedere 4 minuten en je kan overal van de vloer eten. In mijn huis hebben we koelkasten die zijn verdeeld in kluisjes. Je hebt dus een prive-vakje wat je alleen kan openen met jouw sleutel... Nee, de Zwitsers laten niks aan het toeval over!
- mensen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam (had ik eerlijk gezegd niet verwacht). Echter is zwitsers-duits onverstaanbaar en sommige mensen zijn zelfs niet verstaanbaar wanneer ze hoogduits praten.
- alle feestjes voor internationale studenten vinden thuis plaats, aangezien drank hier onbetaalbaar is

Erasmus in een paar woorden:
- ik ken nu al bijna meer mensen dan in Nederland. Iedereen praat tegen je aan, wil eten voor je maken of bier met je drinken! Je rolt echt van de ene situatie in de andere met steeds andere mensen, vrij bizar
- een kwart hier is chinees, die werkelijk allemaal mega rijstkoker-machines mee het vliegtuig in hebben genomen. En die dingen staan van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat rijst te koken. Binnenkort ga ik een typisch chinees gerecht leren koken, wat ik uiteraard moet opeten met stokjes.


Kortom, het was totaal onnodig om zenuwachtig te zijn. Snap nu waarom erasmus zo fantastisch wordt gevonden!

Hoop dat ook met jullie alles goed gaat, laat het me weten!

Tschüss und bis bald!

Anne

PS: Mijn nieuwe contactgegevens zijn;

Meierwiesenstrasse 62 Room 407
8064 Zürich, Zwitserland
Ook heb ik vanaf nu een zwitsers nummer, 0041 76 628 61 15